Duo Freijzer & Maat

“Programma:

Johannes Brahms – Sonate voor cello en piano in E mineur opus 38

-Allegro non troppo
-Allegretto quasi Menuetto
-Allegro

Pauze

Dmitri Shostakovich – Sonate voor cello en piano opus 40

-Allegro non troppo
-Allegro
-Largo
-Allegro

Brahms was nog geen 30 jaar oud toen hij in 1862 aan zijn eerste sonate voor cello en piano begon, waarvan hij de finale pas in 1865 toevoegde. Deze eerste duo-sonate, is in zekere zin een keerpunt en anders dan zijn eerdere werk; het is bijna een ‘historische sonate’, waarvan de wortels stevig verankerd zijn in de muziek van het verleden. Brahms was een groot bewonderaar van onder meer Bach en een van zijn favoriete bezigheden was het urenlang bestuderen van zijn muziek. Met name door het laatste deel met in het hoofdthema een verwijzing naar “Die Kunst der Fuge”, lijkt de sonate een ode aan Bach. Verder is het opvallend dat Brahms deze sonate “Sonate für Klavier und Violoncello” noemde, waarbij de twee instrumenten zich tot elkaar zouden moeten verhouden als gelijkwaardige partners en de piano geenszins een begeleidende rol aan zou moeten nemen.

Shostakovich schreef zijn cello-sonate opus 40 op 28-jarige leeftijd in een emotioneel stormachtige periode van zijn leven. Op weg naar de première van deze cellosonate op 25 december 1935 bereikte hem het bericht met kritiek op zijn Opera “Lady Macbeth” waardoor hij in ongenade viel bij de Sovjetleiding. Shostakovich werd openlijk uitgeroepen tot vijand van het volk. Hij wist zijn muziek echter zo te componeren dat hij aan Stalins eisen voldeed zonder daarbij in te boeten op het uiten van zijn eigen gevoelens. In de lyrische cellosonate experimenteerde hij dan ook al met nieuwe, duidelijker manieren om zich uit te drukken. In Pravda, het russisch nieuwsblad werd geschreven dat deze sonate alles was wat de Opera niet was: gedisciplineerd, klassiek afgemeten, sonoor en zeer lyrisch.

Kaartverkoop bij VVV Epe.”